Catálogo de mulleres no teatro de Luísa Villalta
Descargas
Publicado
Cómo citar
Número
Sección
Licenza
DOI:
https://doi.org/10.32766/brag.385.872Palabras clave:
Luísa Villalta, teatro, mulleresResumo
O presente traballo evoca as múltiples actividades de Luísa Villalta relacionadas co teatro galego e centra a súa atención no catálogo de mulleres que agroman na súa literatura dramática. Unhas mulleres que conquistan con esforzo a súa dignidade e a súa liberdade opóndose a toda forma de discriminación.
Descargas
Citas
Obras de Luísa Villalta
Brandão, Raul (1987). O doido e a morte. (Farsa em um auto). Cadernos da Escola Dramática Galega. 64. Introdución e notas de Luísa Villalta e Carlos Paulo Martínez Pereiro.
Macchiavelli, Niccolò (1998). A Mandrágora. Santiago de Compostela: Laiovento. Tradución de Luísa Villalta e Francisco Pillado.
Pasolini, Pier Paolo (1994). Manifesto por un novo teatro. Cadernos da Escola Dramática Galega. 105. Tradución e notas de Luísa Villalta.
Villalta, Luísa (1989). Concerto para un home só. Cadernos da Escola Dramática Galega. 76. Reedición: A Coruña: Real Academia Galega, 2024.
Villalta, Luísa (1990). O representante. Cadernos da Escola Dramática Galega. 85.
Villalta, Luísa (1991). O paseo das esfinxes. Cadernos da Escola Dramática Galega. 88.
Villalta, Luísa (1992). O Don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral. Santiago de Compostela: Laiovento. 2ª ed., 2024.
Villalta, Luísa (1998). El representante. En: Manuel F. Vieites, ed. La nueva dramaturgia gallega. Estudios y antología. Madrid: Asociación de Directores de Escena de España, 299-305.
Villalta, Luísa (1999a). As certezas de Ofelia. Casahamlet. 1, 36-47.
Villalta, Luísa (1999b). Mito e variación no don Hamlet. Casahamlet. 1, 70-71.
Villalta, Luísa (2001). Os dóces anos da guerra. Revista Galega de Teatro. 29, Textos XXV.
Villalta, Luísa (2005). Libro das colunas. Vigo: A Nosa Terra. 2ª ed.: Galaxia, 2024.
Villalta, Luísa (2018). Sinfonía de escenas: obra dramática completa de Luísa Villalta. A Coruña: Edicións Proscritas e A. C. Alexandre Bóveda. Edición e notas de Alexandrina Fernández Otero e Lino Braxe.
Villalta, Luísa (2022). As certezas de Ofelia. En: Ánxeles Cuña Bóveda, Dolores Vilavedra e Inma López Silva, eds. Antoloxía de teatro galego contemporáneo = Antología de teatro galego contemporáneo. Coímbra: Cena Lusófona, t. I, 293-337. A mesma obra en portugués, en versión de Sofia Lobo, nas páxinas 297-342.
Villalta, Luísa (2024). Teatro completo. Vigo: Galaxia. Edición de Henrique Rabuñal.
Villalta, Luísa (2024). A escena invisíbel [Texto inédito de Luísa Villalta]. Tempos Novos. 324, 88-94. Introdución de Camiño Noia.
Villalta, Luísa e Pillado, Francisco (1990). Arredor da Mandrágora de Machiavelli. Viceversa. 5, 139-142.
Bibliografía
Asensio, Cris (2024). O derradeiro ensaio. Diálogo teatral con O Paseo das Esfinxes, de Luísa Villalta. Areal. 28, 54-58.
Braxe, Lino (2018). A eterna busca dunha suite inasíbel. En: Alexandrina Fernández Otero e Lino Braxe, eds. Sinfonía de escenas: obra dramática completa de Luísa Villalta. A Coruña: Edicións Proscritas e A. C. Alexandre Bóveda, 18-26.
Dopico, Montse (2024). Abonda con vivir. Luísa Villalta. Vigo: Xerais.
Fernández Otero, Alexandrina (2018). Notas arredor dunha Sinfonía de escenas. En: Alexandrina Fernández Otero e Lino Braxe, eds. Sinfonía de escenas: obra dramática completa de Luísa Villalta. A Coruña: Edicións Proscritas e A. C. Alexandre Bóveda, 7-17.
Fernández Otero, Alexandrina (2024). Unha sinfonía en tres tempos. En: Montse Pena e Mercedes Queixas, coords. Un ruído provocado(r). Voces arredor de Luísa Villalta. Santiago de Compostela: Laiovento, 74-85.
López Silva, Inma (2011). Teatro galego e muller, teatro de mulleres e Galicia. Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega.
López Silva, Inma (2022). O teatro galego do último terzo do século xx. Unha proposta de revisión historiográfica. En: Carlos-Caetano Biscainho-Fernandes, ed. Elsinor no Finis Terrae. Estudos transversais sobre teatro galego. Oxford: Peter Lang, 115-141.
López Silva, Inma (2024a). Da orde das cousas ao gueto da muller no teatro galego. A propósito da obra dramática de Luísa Villalta. En: María Xesús Nogueira Pereira e Montse Pena Presas, eds. Escribir para quen. Relecturas posíbeis de Luísa Villalta. Santiago de Compostela: Universidade de Santiago de Compostela, 49-62.
López Silva, Inma (2024b). Unha curiosa e sagaz dramaturga. Faro de Vigo. 17/V/2024.
Luísa Villalta. Muller de música e poesía. Cadernos de Estudos Locais, 32. Sada: A. C. Irmáns Suárez Picallo, 2020. 2ª ed.: 2024.
Luna, Xosé (2007). No pazo de Laiovento. Conversas con Francisco Pillado Maior. Culleredo: Espiral Maior.
Ogando González, Iolanda e Serra Porteiro, Elisa (2018). As mulleres do/no teatro galego: vieiros da avangarda. Galicia 21. H, 107-120.
Pascual, Roberto (2022). Pioneiras no teatro galego despois da ditadura franquista. A construción de espazos para a muller. En: Carlos-Caetano Biscainho-Fernandes, ed. Elsinor no Finis Terrae. Estudos transversais sobre teatro galego. Oxford: Peter Lang, 145-167.
Pascual, Roberto (2024). Sobre a “mirada culta” e o mito de Hamlet na creación e na investigación teatral de Luísa Villalta. En: Montse Pena e Mercedes Queixas, coords. Un ruído provocado(r). Voces arredor de Luísa Villalta. Santiago de Compostela: Laiovento, 86-96.
Rabuñal, Henrique (1991). Os últimos cadernos da Escola Dramática Galega. Agália. 25, 143-144.
Rabuñal, Henrique (2004). Vasalos de Luísa Villalta. La Voz de Galicia. 6/X/2004.
Rabuñal, Henrique (2015). Caprice des dieux: cerimonia da liberdade. Boletín da Real Academia Galega. 374, 125-147.
Rabuñal, Henrique (2016). A historia inserida no teatro de Manuel María. Boletín da Real Academia Galega. 377, 133-154.
Rabuñal, Henrique (2020a). Carvalho Calero narrador. Scórpio e as mulleres. Boletín da Real Academia Galega. 381, 177-192.
Rabuñal, Henrique (2020b). Pensamento e teatro en Luísa Villalta. En: Luísa Villalta. Muller de música e poesía. Cadernos de Estudos Locais, 32. Sada: A. C. Irmáns Suárez Picallo, 24-28.
Rabuñal, Henrique (2024a). Teatro Villalta. Horizonte de liberdade. En: Luísa Villalta, Teatro completo. Vigo: Galaxia, 7-78.
Rabuñal, Henrique (2024b). Un chamamento á desobediencia. En: Montse Dopico, Abonda con vivir. Luísa Villalta. Vigo: Xerais, 34-38.
Rabuñal, Henrique (2024c). Monólogo de Ofelia. En: Dolores Vilavedra, coord. Luísa Villalta: entender para vivir. Santiago: Consello da Cultura Galega, 65-68.
Rabuñal, Henrique (2024d). Luísa. La Opinión. 12/V/2024.
Rabuñal, Henrique (2024e). Luísa Villalta, autora teatral. El Ideal Gallego. 17/V/2024.
Rabuñal, Henrique (no prelo). Luísa Villalta: ensaísta e columnista. En: Tamara Andrés, Manuel Naveira Fuentes e Armando Requeixo, coords. Luísa Villalta, en concreto. Cadernos Ramón Piñeiro, XLVII. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia, 215-224.
Real Academia Galega (2024). Letras Galegas 2024 [web].
Romaní, Ana (2024). Luísa Villalta. ‘E formo parte’. En: Letras Galegas 2024 [web]. A Coruña: Real Academia Galega.
Vieites, Manuel F. (1998). Creación dramática e realización teatral. Algunhas consideracións arredor da xénese do Novo Teatro Galego (NTG) e da Nova Dramaturxia Galega (NDG). En: Manuel F. Vieites, ed. Do novo teatro á nova dramaturxia (1965-1995). Vigo: Edicións Xerais de Galicia, 33-84.
Vieites, Manuel F. (2001). Contra o sentido común. En: Luísa Villalta, Os dóces anos da guerra. Revista Galega de Teatro. 29, Textos XXV.
Vilavedra, Dolores (1998). As novas promocións. En: Manuel F. Vieites, ed. Do novo teatro á nova dramaturxia (1965-1995). Vigo: Edicións Xerais de Galicia, 109-139.
Vilavedra, Dolores, coord. (2024). Luísa Villalta: entender para vivir. Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega.
Vilavedra, Dolores e Pazó, Noemí (2000). El teatro gallego después de 1975. Cuadernos hispanoamericanos. 599, 21-38.
