A temporalidade e outros animais na escritura de Xela Arias

Resumo

Os núcleos nos que se centra esta achega son a disonancia, o innominable e o estudo da temporalidade na obra poética de Xela Arias.

A análise da temporalidade parte do poema que abre Denuncia do equilibrio, ten como materia central un poema de Dario a diario e finaliza co poema que inclúe o verso “serse intempestiva”. A disonancia céntrase en dous dos seus mellores versos e no título do seu último libro. Achegámonos ao innominable desde a perspectiva do verso “galicia e nós nó de verbos nos novelos dos nomes”.

Trata tamén outros motivos como a sombra, a lei, a perda, a cidade, a aldea, a ebriedade, a maternidade, o amor e diferentes escenarios tanto urbanos como rurais ou arrabaldes simbióticos.