A canción do mar do Orzán

Descargas

Publicado

10-03-2025

Cómo citar

Souto Eiroa, X. M. (2025) “A canción do mar do Orzán”, Boletín da Real Academia Galega. A Coruña, (385), pp. 173–184. doi: 10.32766/brag.385.878.

Número

Núm. 385 (2024): Luísa Villalta

Sección

Estudos sobre a figura homenaxeada no Día das Letras Galegas

Licenza

Autores/as

  • Xurxo Manuel Souto Eiroa

DOI:

https://doi.org/10.32766/brag.385.878

Palabras clave:

Luísa Villalta, cidade, música, poesía

Resumo

Tras unha longa viaxe, física e interior, tras un proceso de ruptura co aprendido e de reconstrución persoal, Luísa Villalta atopa a súa música, o lugar onde vibra en plenitude o seu propio ser. E este lugar é a súa cidade, A Coruña, esa parte do mundo onde sempre está a soar a canción do mar do Orzán.

A súa obra En concreto (2004) sitúase dentro da corrente da “lírica cósmica” (non é a poeta quen describe a cidade, é o propio cosmos que a rodea quen define o seu ser). Unha corrente poética na que tamén podemos situar (cadaquén con cadansúa música) autores tan destacados como Manuel María ou Uxío Novoneyra.

Descargas

Os datos de descargas aínda non están dispoñibles.

Citas

García Calvo, Agustín (1976). Canciones y soliloquios. Barcelona: La Gaya Ciencia.

Monterroso Devesa Juega, José-María (1979). Nau enfeitizada. Sada: Ediciós do Castro.

Novoneyra, Uxío (1955). Os eidos. Vigo: Galaxia.

Otero Pedrayo, Ramón (2005 [1958]). Bocarribeira. Vigo: Galaxia.

Rubinos, Xosé (1933). O Poema da Cruña. Santiago: Nós Pubricacións Galegas e Imprenta.

Souto Eiroa, Xurxo Manuel (2024). Somos un pobo de artistas. O método Luísa Villalta. Vigo: Xerais.

Villalta, Luísa (1991a). Música reservada. Sada: Ediciós do Castro.

Villalta, Luísa (1991b). Siléncio, ensaiamos. Perillo-Oleiros: Vía Láctea.

Villalta, Luísa (1999). O outro lado da música, a poesía. Vigo: A Nosa Terra.

Villalta, Luísa (2003). Poética da concreción. Boletín Galego de Literatura. 29, 249-257.

Villalta, Luísa (2004). En concreto. A Coruña: Espiral Maior.