O ensaio de Luísa Villalta: de como o discurso teórico acodeen auxilio do vivido
Descargas
Publicado
Cómo citar
Número
Sección
DOI:
https://doi.org/10.32766/brag.385.876Palabras clave:
Luísa Villalta, ensaio, poesía-música, obra unitariaResumo
Este relatorio quer demostrar a competencia de Luísa Villalta no xénero ensaístico. Certifican este aserto os seus ensaios en libro, artigos, traducións... e, de xeito particular, a súa maxistral indagación arredor do binomio poesía-música. Este discurso teórico é congruente co resto da súa produción literaria en todos os xéneros, o que determina a existencia dun corpus letrado profundamente unitario e coherente.
Descargas
Citas
Villalta, Luísa (1992). O Don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral. Santiago de Compostela: Laiovento.
Villalta, Luísa (1994). Mulleres si, pero. Festa da palabra silenciada. 10, 48-49.
Villalta, Luísa (1995). Ruído. A Coruña: Espiral Maior.
Villalta, Luísa (2000). Sobre un certo estado de conciencia. Galicia Hoxe. Revista das Letras. 500 (27/VII/2000).
Villalta, Luísa (2003a). Poética da concreción. Boletín Galego de Literatura. 29, 249-257.
Villalta, Luísa (2003b). Por que os homes non nos len? (A difícil homologación da literatura escrita por mulleres). En: Belén Fortes, coord. Escrita e mulleres: doce ensaios arredor de Virginia Woolf. Santiago de Compostela: Sotelo Blanco, 61-84.
Villalta, Luísa (2005). Libro das colunas. Vigo. A Nosa Terra.