O ensaio de Luísa Villalta: de como o discurso teórico acodeen auxilio do vivido

Descargas

Publicado

10-03-2025

Cómo citar

García Negro, P. (2025) “O ensaio de Luísa Villalta: de como o discurso teórico acodeen auxilio do vivido”, Boletín da Real Academia Galega. A Coruña, (385), pp. 143–152. doi: 10.32766/brag.385.876.

Número

Sección

Estudos sobre a figura homenaxeada no Día das Letras Galegas

Autores/as

  • Pilar García Negro Universidade da Coruña

DOI:

https://doi.org/10.32766/brag.385.876

Palabras clave:

Luísa Villalta, ensaio, poesía-música, obra unitaria

Resumo

Este relatorio quer demostrar a competencia de Luísa Villalta no xénero ensaístico. Certifican este aserto os seus ensaios en libro, artigos, traducións... e, de xeito particular, a súa maxistral indagación arredor do binomio poesía-música. Este discurso teórico é congruente co resto da súa produción literaria en todos os xéneros, o que determina a existencia dun corpus letrado profundamente unitario e coherente.

Descargas

Os datos de descargas aínda non están dispoñibles.

Citas

Villalta, Luísa (1992). O Don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral. Santiago de Compostela: Laiovento.

Villalta, Luísa (1994). Mulleres si, pero. Festa da palabra silenciada. 10, 48-49.

Villalta, Luísa (1995). Ruído. A Coruña: Espiral Maior.

Villalta, Luísa (2000). Sobre un certo estado de conciencia. Galicia Hoxe. Revista das Letras. 500 (27/VII/2000).

Villalta, Luísa (2003a). Poética da concreción. Boletín Galego de Literatura. 29, 249-257.

Villalta, Luísa (2003b). Por que os homes non nos len? (A difícil homologación da literatura escrita por mulleres). En: Belén Fortes, coord. Escrita e mulleres: doce ensaios arredor de Virginia Woolf. Santiago de Compostela: Sotelo Blanco, 61-84.

Villalta, Luísa (2005). Libro das colunas. Vigo. A Nosa Terra.